Vanmorgen heb ik eindelijk mijn schone was opgevouwen en opgeruimd en mijn koffer uitgepakt. Ja eindelijk…de berg schone was werd alleen maar hoger en hoger. En dan heb ik het over een schone was van vier weken (mijn luxe is dat ik heel veel kleding heb). Mijn excuus? Die heb ik niet echt. Het was in een half uur gebeurd. Tijdens het vouwen onder het genot van muziek genoot ik er zelf van. Het geeft mij een gevoel van voldoening en trots omdat ik nu de verleiding om deze activiteit niet te doen nu niet heb vermeden.
Elke keer wanneer ik deze berg was zag verhuisde deze naar een andere plek in mijn huis om de berg te vermijden (wat je niet ziet, is er niet 
). Ik dacht gelijk: waarom stel ik dit steeds uit en vermijd ik dit? Dit gaf mij spontaan een ingeving dat uitstellen en vermijden heel vaak gebeurt door mensen, maar waarom? Waarom uitstellen en niet nu in actie komen?
In dit voorbeeld gaat het niet over iets essentieel, in de praktijk gebeurt het juist heel vaak met essentiële dingen. Uitstel van beslissingen waarvan je weet dat je deze moet maken omdat je er anders niet gelukkiger van wordt. Het veranderen van baan, een moeilijk gesprek hebben, een relatie of vriendschap verbreken, kiezen van een studie etc.
Wat levert het uitstellen op? Tja, dat is best een moeilijke vraag! Ik kan deze vraag alleen vanuit mijn eigen ervaring beantwoorden.
Redenen van uitstellen van beslissingen
Met als gevolg het ontbreken van motivatie om een actie te ondernemen:
- Je hoeft de verantwoordelijk niet te nemen.
- Je hoopt dat situatie vanzelf gaat veranderen.
- Je hoeft jezelf niet kwetsbaar hoeven op te stellen/
- Je twijfelt of je iets wel (aan) kan.
- Angst of onzekerheid voor verandering.
- Angst voor de reactie van andere mensen op je beslissing.
Dit is maar een kleine greep van redenen om beslissingen uit te stellen. Het vergt moed en een stukje zelfreflectie om tot actie te komen. Toch is de beloning van het niet uitstellen en in actie komen vele malen groter dan het uitstellen.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Beloningen voor het in actie komen
- Je neemt de verantwoordelijkheid: je hebt invloed op je eigen leven, je bent minder afhankelijk en het geef je zelfvertrouwen. Je staat in je eigen kracht.
- Situaties veranderen alleen naar eigen wens wanneer je in actie komt. Het geeft je voldoening en opluchting. Er komt weer ruimte voor nieuwe ervaringen.
- Kwetsbaar opstellen zorgt voor helderheid en verbinding met jezelf en met andere mensen. Je voelt je vrij om te zijn wie je bent.
- Twijfelen is heel normaal. Wat vervelender is, is spijt achteraf wanneer je geen beslissing neemt of jezelf de kans ontneemt om te ervaren. Foute beslissingen nemen bestaat niet. De uitkomst van je beslissing geeft je ervaring, wijsheid en/of inzicht.
- Angst en onzekerheid komen voort uit negatieve gedachten. Vaak bedenken we allerlei uitkomsten die niet reëel zijn en gaat er veel energie verloren aan piekeren. Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren. Overwinning van negatief gedachtenpatroon met als uitkomst (zelf)vertrouwen en motivatie.
- Is het nu echt belangrijk wat anderen ervan vinden? Het is je eigen leven. Mensen hebben vaak toch wel een oordeel of mening, ook wanneer je geen beslissing neemt. (en dat mag).
Persoonlijk vind ik de mooiste beloning dat je controle neemt in je eigen leven en daardoor meer in je eigen kracht gaat staan, met gevolg dat je meer gevoel van geluk, dankbaarheid en voldoening ervaart.
Wat stellen jullie uit? Wat is jullie ervaring?